facer vulto

Galego

• Etimoloxía: de facer e vulto.

Locución verbal

1. Ocupar certo espazo debido ao seu volume.
   • Exemplo: A carteira, chea de billetes, facíalle vulto no peto.
     
     
2. (Coloquial) Estar presente nun acto no que non se participa ou polo que non se ten ningún interese.
   • Exemplo: O empresario chamou a moitos amigos para fixeran vulto no teatro.