facenda

Galego

• Etimoloxía: do latín medieval facienda 'finca agrícola', e esta do latín facienda, 'o que ten que facerse', plural neutro do xerundivo de facĕre, 'facer'.

• Pronuncia: /fa.'θeŋ.da̯/ ou /fa.'seŋ.da̯/ (AFI)

Substantivo feminino

facenda (sg: facenda; pl: facendas)

1. Conxunto dos bens dunha persoa.
   • Exemplo: É un señor con moita facenda.
     
     
2. Conxunto das propiedades rurais que posúe alguén.
   • Exemplo: A súa fasenda está formada por sinco casas e trinta leiras.
     
     
3. Conxunto dos animais domésticos dunha casa rural.
   • Exemplo: A súa facenda é un rabaño de vacas e outro de ovellas.
     
     
4. Conxunto das rendas, impostos e outros bens de calquera tipo rexidos polo Estado ou por outros entes públicos.
   • Exemplo: Rendas do Estado.
     
     
5. Departamento da Administración pública que elabora os orzamentos xerais do Estado, recada os ingresos establecidos e coordina e controla os gastos dos diversos departamentos.
   • Exemplo: Na Delegación Provincial da Facenda informáronme sobre a reforma fiscal.
     
     

Observacións

Na 4ª e na 5ª acepcións escríbese con inicial maiúscula.