embude

Galego

• Etimoloxía: do latín imbūtus (“anegado”), de imbuō (“humedecer, anegar”).

• Pronuncia: /emˈbuðe̝/ (AFI)

Substantivo masculino

embude (sg: embude; pl: embudes)

1. Utensilio de forma cónica, truncado, oco, aberto por ambos lados, que posúe un tubo no seu extremo máis estreito, empregado para transvasar líquidos, pos ou gases para recipientes de boca estreita ou tubos.

Sinónimos

• funil

Traducións

• Castelán: embudo ^(es)
• Catalán: embut ^(ca)
• Francés: entonoir ^(fr)
• Hiligaynon: embudo ^(hil)
• Inglés: funnel ^(en)
• Portugués: funil ^(pt)
• Vasco: onil ^(eu), inbutu ^(eu)
• Alemán: Trichter ^(de)
• Esperanto: funelo ^(eo)
• Feroés: trakt ^(fo)
• Ido: funelo ^(io)
• Indonesio: corong ^(id)
• Italiano: imbuto ^(it)
• Neerlandés: trechter ^(nl)
• Noruegués: trakt ^(no)
• Occitano: embut ^(oc), embuc ^(oc), enfonilh ^(oc)
• Saami do norte: kreakta ^(se)
• Ruso: воронка ^(ru)
• Sranan: trekti ^(srn)
• Sueco: tratt ^(sv)
• Tahitiano: tītō ^(ty)
• Africáner: tregter ^(af)
• Albanés: hinkë ^(sq)
• Armenio: ձագար ^(hy) (jagar)
• Asturiano: embudu ^(ast)
• Azarí: qıf ^(az), huni ^(az)
• Bielorruso: варонка ^(be) (varónka)
• Búlgaro: фуния ^(bg) (fúnija)
• Chinés: 漏斗 ^(cmn) (lòudǒu)
• Checo: trychtýř ^(cs)
• Danés: tragt ^(da)
• Estoniano: lehter ^(et)
• Finés: suppilo ^(fi), tratti ^(fi)
• Friulano: plere ^(fur)
• Xeorxiano: ძაბრი ^(ka) (jabri)
• Grego: χωνί ^(el) (choní), χοάνη ^(el) (choáni)
• Húngaro: tölcsér ^(hu)
• Islandés: trekt ^(is)
• Xaponés: 漏斗 ^(ja) (ろうと, rōto, じょうご, jōgo), ファンネル ^(ja) (fanneru)
• Coreano: 굴뚝 ^(ko)
• Lao: ດ່ຽວຈັບ ^(lo) (diav chab)
• Latín: fundibulum ^(la), infundibulum ^(la)
• Macedonio: инка ^(mk) (ínka)
• Malaio: corong ^(ms)
• Persa: قیف ^(fa) (qif)
• Polaco: lejek ^(pl)
• Romanés: pâlnie ^(ro)
• Serbocroata: левак ^(sh), љевак ^(sh), лијевак ^(sh), levak ^(sh), ljevak ^(sh), lijevak ^(sh)
• Eslovaco: lievik ^(sk)
• Esloveno: lijak ^(sl)
• Somalí: masaf ^(so)
• Tagalo: imbudo ^(tl)
• Telugú: గరాటు ^(te) (garaaTu)
• Tailandés: กรวยç ^(th) (kruai)
• Turco: huni ^(tr)
• Ucraíno: воронка ^(uk) (vorónka)
• Usbeco: mo'ri ^(uz), mo'rikon ^(uz)
• Vietnamita: cái quặn ^(vi)
• Yiddish: לייקע ^(yi) (lyyqʻ)
• Kurdo: bixêrî ^(ku), kovik ^(ku), kulek ^(ku)
• Cheroqui: ᎠtᎵᏍᏗᏱ ^(chr) (atlisdiyi)
• Baixo sorabo: lejk ^(dsb)
• Alto sorabo: lik ^(hsb), nasypa ^(hsb)
• Baixo alemán: Trachter ^(nds)
• Samoano: fa'atumu ^(sm)
• Tártaro: büränkä ^(tt)

Portugués

• Etimoloxía: do latín imbūtus (“anegado”), de imbuō (“humedecer, anegar”).

Substantivo masculino

embude (sg: embude; pl: embudes)

1. Funil moi grande, usado para meter viño en pipas, toneis ou cubas.