tubo

Galego

• Pronuncia: [ˈtu.βʊ] (AFI)

Substantivo masculino

tubo (sg: tubo; pl: tubos)

Tubo (peza oca para transporte).

1. Peza oca aberta por dous ou máis puntos deseñada para que polo seu interior se transporte algo.

Tubo (recipiente cilíndrico) de pasta de dentes.

1. Recipiente cilíndrico pechado por un extremo e cunha tapa polo outro.

Sistema dixestivo humano co tubo (anatomía) esofáxico marcado en vermello.

1. (Anatomía) Estrutura cilíndrica e oca.

Italiano

Substantivo masculino

tubo

1. Tubo.

Tagalo

Substantivo

tubo

1. (Botánica) Cana de azucre.

Traducións

• Francés: tuyau ^(fr)