cornete

Galego

• Etimoloxía: diminutivo pouco empregado de «corno».

• Pronuncia: /kɔɾˈnete̝/ (AFI)

Substantivo masculino

cornete (sg: cornete; pl: cornetes)

1. Papel ou cartón enrolado formando un cono de base aberta empregado como contedor de algo.
2. (Alimentación) Galleta ou barquillo con forma de cono no que se adoitan servir xeados.

Traducións

• Castelán: cornete ^(es).

Referencias

• «cornete» no DIGALEGO, Ir Indo.

Castelán

Substantivo masculino

cornete (sg: cornete; pl: cornetes)

1. Cornete.
2. (Anatomía) Corneto.