cono
Saltar á navegación
Saltar á procura
Galego
cono1
Etimoloxía: do latín connum, con simplificación de xeminada nasal alveolar
Pronuncia: /ˈko.nʊ/ (AFI)
Substantivo masculino
| singular | plural |
| cono | conos |
- (Matemáticas) Corpo xeométrico orixinado pola rotación dun triángulo rectángulo arredor dun dos seus catetos.
Exemplos
Traducións
- Castelán: cono (es).
- Esloveno: stožec (sl).
- Francés: cône (fr).
- Inglés: cone (en).
- Portugués: cone (pt).
Véxase tamén
cono2
- Pronuncia: /ˈko.nʊ/ (AFI)
Substantivo masculino
| singular | plural |
| cono | conos |
Castelán
Substantivo masculino
| singular | plural |
| cono | conos |