confluír

Galego

• Etimoloxía: de con- e fluír.

• Pronuncia: /kon.fluˈiɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

confluír

1. Dito de dous o máis ríos ou outras correntes de auga, unirse.
   • Exemplo: O Sar e o Sarela conflúen en Santiago.
     
     
2. Dito de dous ou máis camiños, unirse.
   • Exemplo: Segundo se di, todos os camiños conflúen en Roma.
     
     
3. Dito de moita xente ou de cousas que veñen de diversas partes, concorrer nun lugar.
   • Exemplo: Biólogos de todo o mundo confluíron no congreso.