candea

Galego

• Etimoloxía: do latín candela.

• Pronuncia: /kanˈdea̝/ (AFI)

Substantivo feminino

candea (sg: candea; pl: candeas)

1. Utensilio de cera con forma cilíndrica, cun pabío que se prende e serve para iluminar.
2. (Bioloxía) Flor de certas plantas con forma de espiga, como a do bidueiro, o castiñeiro, o millo...
   • Sinónimos: candeón, recandea.
3. Xeo que adoptou unha forma alongada rematada en punta a consecuencia da conxelación de auga líquida caendo a gotas desde un alto.
   • Sinónimos: carambelo, carambo, caramelo.

Termos relacionados

• candear

Traducións

• Castelán: candela ^(es)
• Francés: (1) chandelle ^(fr), bougie ^(fr); (3) stalactite ^(fr) (de glace)
• Inglés: candle ^(en)
• Portugués: candeia ^(pt)