cabrón

Galego

• Etimoloxía: de cabra + -ón.

• Pronuncia: [kaˈβɾoŋ] (AFI)

Substantivo masculino

---

singular	plural
cabrón	cabróns

Cabrón.

El aquelarre (Francisco de Goya, 1797-1798). O cabrón tradicionalmente estaba relacionado coas prácticas da bruxería.

cabrón

1. (Gandaría) Macho da cabra adulto.
   • Sinónimos: bode, castrón, chibo, godallo, macho cabrío.
   • Exemplo: Vou á feira a mercar un cabrón.
     
     
2. (Vulgar) Marido ou amante que tolera as infidelidades da súa esposa ou compañeira.
   • Sinónimos: cornudo.
   • Exemplo: É un cabrón e está tan tranquilo.
     
     
3. (Vulgar) Insulto que se dirixe a unha persoa que fixo algo con mala intención para amolar á outra.
   • Exemplo: Xuro que ese cabrón vai pagar o que me fixo.
     
     
   • Observacións: Nesta acepción o termo admite o xénero feminino: mira ti para esa cabrona!

Observacións

• As acepcións 2ª e 3ª, vulgares, fan que esta palabra sexa tabú, mesmo na 1ª.

Termos relacionados

• cabronada
• cabronazo

Traducións

• Asturiano: cabrón ^(ast) (1), castrón ^(ast) (1)
• Castelán: cabrón ^(es) (1) (2) (3)
• Catalán: cabró ^(ca) (1) (2) (3)
• Francés: (1) bouc ^(fr), (3) salaud ^(fr)
• Italiano: caprone ^(it) (1)
• Portugués: cabrão ^(pt) (1) (2) (3)

macho da cabra

Alemán: Bock (de), Ziegenbock (de) Bretón: bouc’h (br) Casaco: теке (kk) (teke) Castelán: cabrón (es) Catalán: boc (ca), cabró (ca) Checo: kozel (cs) Chinés: 公山羊 (zh) (gōngshānyáng) Córnico: bogh (kw) Esperanto: kapro (eo) Francés: bouc (fr)

Frisón: bok (fy) Galés: bwch (cy) Grego: τράγος (el) (trágos) Hebreo antigo: עתוד (hbo), תיש Ido: kaprulo (io) Inglés: billy goat (en), he-goat (en) Inglés antigo: bucca (ang) Irlandés: poc (ga) Italiano: capro becco (it) Lingala: ntaba (ln)

Neerlandés: bok (nl), geitebok (nl) Papiamento: chubatu (pap) Portugués: bode (pt) Romanés: țap (ro) Ruso: козёл (ru) (koziol) Comoriano ngazidja: ɓuzi ɗume (zdj), nfule wa mɓuzi (zdj), mfule (zdj) Songhai oriental: jindaaru (ses) Sranan: bokoboko (srn) Sueco: bock (sv) Vasco: aker (eu)