tolerar

Galego

• Etimoloxía: do latín tolerāre.

• Pronuncia: [to.lɛˈɾaɾ] (AFI)

Verbo transitivo

tolerar

1. Deixar que algo ocorra ou actúe de determinado xeito aínda que se poida impedilo.
   • Sinónimos: admitir, aturar, consentir, permitir, autorizar.
2. Sufrir ou admitir algo ou a alguén que se considera desagradable ou molesto.
   • Sinónimos: aguantar, aturar, soportar.
3. Aceptar algo que se considera prexudicial sen sufrir danos.
   • Sinónimos: soportar.
4. (Medicina) Resistir sen danos aparentes unha droga, veleno, alimentos...

Termos relacionados

• tolerábel, tolerable
• tolerancia
• tolerante
• tolerantismo

Traducións

• Alemán: tolerieren ^(de)
• Castelán: tolerar ^(es).
• Catalán: tolerar ^(ca).
• Chinés: 容忍 ^(zh)
• Francés: tolérer ^(fr).
• Inglés: tolerate ^(en).
• Italiano: tollerare ^(it)
• Klingon: chergh ^(tlh)
• Neerlandés: gedogen ^(nl), tolereren ^(nl)
• Occitano: tolerar ^(oc).
• Polaco: tolerować ^(pl)
• Portugués: tolerar ^(pt).
• Ruso: терпеть ^(ru)
• Sueco: tolerera ^(sv)
• Vasco: toleratu ^(eu)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	tolerar
Xerundio	tolerando
Participio	tolerado, tolerada, tolerados, toleradas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	tolero	toleras	tolera	toleramos	tolerades	toleran
	Copretérito	toleraba	tolerabas	toleraba	tolerabamos	tolerabades	toleraban
	Pretérito	tolerei	toleraches	tolerou	toleramos	tolerastes	toleraron
	Antepretérito	tolerara	toleraras	tolerara	toleraramos	tolerarades	toleraran
	Futuro	tolerarei	tolerarás	tolerará	toleraremos	toleraredes	tolerarán
	Pospretérito	toleraría	tolerarías	toleraría	tolerariamos	tolerariades	tolerarían
Modo Subxuntivo	Presente	tolere	toleres	tolere	toleremos	toleredes	toleren
	Pretérito	tolerase	tolerases	tolerase	tolerásemos	tolerásedes	tolerasen
	Futuro	tolerar	tolerares	tolerar	tolerarmos	tolerardes	toleraren
Modo Imperativo	Afirmativo		tolera	tolere1	toleremos	tolerade	toleren1
	Negativo		toleres	tolere1	toleremos	toleredes	toleren1
Infinitivo conxugado		tolerar	tolerares	tolerar	tolerarmos	tolerardes	toleraren

1 Vostede(s)

Castelán

• Etimoloxía: do latín tolerāre.

• Escoitar: «tolerar» (Ficheiro ─ axuda)

Verbo

tolerar

1. Tolerar.

Catalán

• Etimoloxía: do latín tolerāre.

• Pronuncia: Oriental: /tu.ɫəˈɾa/ ; Occidental: nord-occidental: /to.leˈɾa/, valenciano: /to.leˈɾaɾ/ (AFI)

• Escoitar: «tolerar» (Ficheiro ─ axuda)

Verbo

tolerar

1. Tolerar.

Occitano

• Etimoloxía: do latín tolerāre.

• Pronuncia: /tuleˈra/ (AFI)

• Escoitar: «tolerar» (Ficheiro ─ axuda)

Verbo

tolerar

1. Tolerar.

Portugués

• Etimoloxía: do latín tolerāre.

• Pronuncia: /tulɨˈɾaɾ/ (Portugal)

Verbo

tolerar

1. Tolerar.