bidueiro pubescente

Galego

Locución substantiva masculina

bidueiro pubescente (sg: bidueiro pubescente; pl: bidueiros pubescentes)

1. (Botánica) Árbore da familia das betuláceas, de 15 a 20 metros de altura (excepcionalmente até 30), porte elegante, casca branca agrisada lisa, con bandas horizontais de cor gris escura apardazada e copa irregular; as follas, caducas, alternas, son de forma oval-triangular, co bordo dentado e o ápice agudo; as flores masculinas están reunidas en amentos colgantes, e as femininas en amentos ergueitos. Medra en solos húmidos e en brañas, cultivándose tamén como ornamental.
   • Exemplo: En Galicia o bidueiro é raro na beiramar, e case inexistente na zona de influencia mediterránea.
     
     
   • Sinónimos: bídalo, bido, bidueiro, bidueiro común.

Termos relacionados

• Bidueiral.

Traducións

• Nome científico: Betula pubescens.
• Alemán: Birke ^(de).
• Castelán: abedul ^(es).
• Catalán: bedoll ^(ca).
• Esloveno: breza ^(sl).
• Francés: bouleau ^(fr).
• Inglés: birch ^(en).
• Italiano: betulla ^(it), betula ^(it).
• Portugués: vidoeiro ^(pt), bétula ^(pt), vido ^(pt).

Véxase tamén

• Apéndice: Árbores e arbustos.