bear

Galego

• Etimoloxía: da onomatopea «be», son que emiten as ovellas.

• Pronuncia: /beˈaɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

bear

1. Emitir [a ovella ou a cabra] a súa voz.
   • Exemplo: A ovella anda a bear porque non sabe que foi do año.

Sinónimos

• Berrar, berregar, mear.

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	bear
Xerundio	beando
Participio	beado, beada, beados, beadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	beo	beas	bea	beamos	beades	bean
	Copretérito	beaba	beabas	beaba	beabamos	beabades	beaban
	Pretérito	beei	beaches	beou	beamos	beastes	bearon
	Antepretérito	beara	bearas	beara	bearamos	bearades	bearan
	Futuro	bearei	bearás	beará	bearemos	bearedes	bearán
	Pospretérito	bearía	bearías	bearía	beariamos	beariades	bearían
Modo Subxuntivo	Presente	bee	bees	bee	beemos	beedes	been
	Pretérito	bease	beases	bease	beásemos	beásedes	beasen
	Futuro	bear	beares	bear	bearmos	beardes	bearen
Modo Imperativo	Afirmativo		bea	bee1	beemos	beade	been1
	Negativo		bees	bee1	beemos	beedes	been1
Infinitivo conxugado		bear	beares	bear	bearmos	beardes	bearen

1 Vostede(s)

Inglés

• Homófonos: bare.

bear¹

• Etimoloxía: do inglés antigo bera.

Substantivo

bear

1. (Zooloxía) Oso.

bear²

• Etimoloxía: do inglés antigo beran.

presente	presente (3ª persoa)	pretérito	participio	xerundio
bear	bears	bore	born	bearing

Verbo

bear

1. Soportar.