autóctono

Galego

Indios autóctonos do Brasil

• Etimoloxía: de francés autochtone, do latín autochthŏnes, do grego antigo αὐτόχθων (autókhthōn), composto de αὐτός (autós, "propio") e‎ χθών (khthṓn, "terra").

• Pronuncia: /awˈtɔkto̝no̝/ (AFI)

Adxectivo

autóctono (ms: autóctono; mpl: autóctonos; fs: autóctona; fpl: autóctonas)

1. Que ten a súa orixe no lugar onde vive.
   • Exemplo: Os animais autóctonos de África
     
     .
   • Exemplo: A flora autóctona de Galicia
     
     .
2. Que naceu ou se orixinou no mesmo lugar onde se encontra.
3. (Mitoloxía) Na mitoloxía grega, un fillo de Poseidón e Clito.
4. (Mitoloxía) Na mitoloxía grega, homes xurdidos directamente da terra.

Sinónimos

• aborixe • orixinario

Antónimos

• foráneo

Observacións

• Nalguhas acepcións pódese usar tamén como substantivo.

Expresións relacionadas

• Especie autóctona. (Bioloxía) En bioxeografía, especie que pertence a unha rexión ou ecosistema determinados.