abiotrofia

Galego

• Etimoloxía: do grego antigo ἀ- (a-) + grego antigo βίος (bíos - vida) + -trofia.

Substantivo feminino

abiotrofia (sg: abiotrofia; pl: abiotrofias)

1. (Patoloxía) Dexeneración anatómica e perda funcional que afectan a un tecido, a un órgano ou a un sistema. En condicións fisiolóxicas normais, este proceso ocorre na vellez, e afecta de modo difuso a moitos tecidos (enfermidades senís), pero ás veces estas alteracións prodúcense máis precozmente e son causa de gran número de anomalías (encanecemento, calvicie, etc.) e enfermidades (diabete, párkinson, etc.).
   • Exemplo: As abiotrofias parecen ter comopoñente xenética.
     
     

Traducións

• Castelán: abiotrofia ^(es)
• Catalán: abiotròfia ^(ca)
• Francés: abiotrophie ^(fr)
• Inglés: abiotrophy ^(en)
• Portugués: abiotrofia ^(pt)