transfixión
Galego
Etimoloxía: do latín transfixĭōne.
Pronuncia: /tɾansfikˈsjoŋ/ (AFI)
Substantivo feminino
transfixión (sg: transfixión; pl: transfixións)
- Acción de ferir atravesando un corpo dun lado ao outro cun instrumento perforante.
- (Cirurxía) Técnica cirúrxica no que se cortan os tecidos de dentro cara a fóra.
Traducións
- Castelán: transfixión (es), trasfixión (es)
- Francés: transfixion (fr)
- Inglés: transfixion (en)
- Portugués: transfixão (pt)
Referencias
- «transfixión» no DIGALEGO, Ir Indo.