autorizar
Aparencia
Galego
- Etimoloxía: do latín auctorizare.
- Pronuncia: [aw.to.ɾiˈθar] (AFI)
autorizar
- Permitir, mediante unha autorización, ou unha lei.
- Conceder autoridade moral ou legal para dicir ou facer algo.
Traducións
- Alemán: autorisieren (de), berechtigen (de)
- Castelán: autorizar (es)
- Catalán: autoritzar (ca)
- Esperanto: rajtigi (eo)
- Francés: autoriser (fr)
- Ido: yurizar (io), permisar (io)
- Inglés: authorize (en)
- Italiano: autorizzare (it)
- Kurdo: destûr dan (ku)
- Neerlandés: autoriseren (nl), machtigen (nl), volmachtigen (nl)
- Portugués: autorizar (pt)
- Ruso: авторизовать (ru), авторизоваться (ru)
- Saami do norte: diktit (se)
- Sueco: auktorisera (sv)
- Fsl: autoriser
Conxugación
Verbo semirregular da 1ª conxugación
Infinitivo | autorizar |
Xerundio | autorizando |
Participio | autorizado, autorizada, autorizados, autorizadas |
1 Vostede(s) |
Castelán
- Etimoloxía: do latín auctorizare.
- Pronuncia: /aw.to.ɾiˈθar/ (AFI)
autorizar
Portugués
- Etimoloxía: do latín auctorizare.
autorizar
Categorías:
- Galego
- Entradas en galego derivadas do latín
- Entradas en galego con etimoloxía
- Entradas en galego con transcrición fonolóxica
- Verbos transitivos en galego
- Entradas en galego con tradución ao fsl
- Entradas en galego con tradución
- Castelán
- Entradas en castelán derivadas do latín
- Entradas en castelán con etimoloxía
- Entradas en castelán con transcrición fonolóxica
- Verbos transitivos en castelán
- Portugués
- Entradas en portugués derivadas do latín
- Entradas en portugués con etimoloxía
- Verbos transitivos en portugués