tolerancia

Galego

• Etimoloxía: do latín tolerantĭa.

• Pronuncia: [tolɛˈɾanθja̝] (AFI)

Substantivo feminino

tolerancia (sg: tolerancia; pl: tolerancias)

1. Acción de tolerar.
2. Calidade da persoa que tolera e respecta as actitudes e conviccións alleas.
   • Sinónimos: transixencia.
   • Antónimos: intransixencia, intolerancia.
3. (Medicina) Capacidade dun organismo de resistir sen danos aparentes unha droga, veleno, alimentos...
   • Antónimos: intolerancia.

Termos relacionados

• tolerábel, tolerable
• tolerante
• tolerar

Traducións

• Alemán: Toleranz ^(de)
• Castelán: tolerancia ^(es).
• Catalán: tolerància ^(ca).
• Chinés: 宽容 ^(zh)
• Francés: tolérance ^(fr).
• Inglés: tolerance ^(en).
• Italiano: tolleranza ^(it)
• Occitano: tolerància ^(oc).
• Polaco: tolerancja ^(pl)
• Portugués: tolerância ^(pt).
• Ruso: толерантность ^(ru)
• Sueco: tolerans ^(sv)
• Vasco: tolerantzia ^(eu)