substancia

Galego

• Etimoloxía: do latín substantia, -ae "ser, existencia, esencia, realidade (dunha cousa)".

• Pronuncia: [subsˈtan.θjɐ] (AFI)

Substantivo feminino

substancia (sg: substancia; pl: substancias)

1. Calquera materia de que están formados os corpos.
   • Exemplo: Hai substancias orgánicas e inorgánicas.
     
     
2. Parte esencial ou maís importante dunha cousa.
   • Exemplo: O interese desta novela é a substancia, porque os personaxes están mal debuxados.
     
     
3. Aquilo que proporciona sabor ou consistencia a unha comida.
   • Exemplo: Este caldo non ten substancia ningunha.
     
     
4. (Filosofía) Na filosofía aristotélica-escolástica, ente que é o soporte dos accidentes e que existe por si mesmo, sen depender de ningunha outra entidade.
   • Exemplo: Os accidentes, ou calidades, poden cambiar, a substancia permanece.
     
     

Véxase tamén

• substancia branca
• substancia esencial
• substancia gris
• substancia pura
• substancia química
• substancia simple

Termos relacionados

• cantidade de substancia
• en substancia

Traducións

• Alemán: Stoff ^(de)
• Catalán: substància ^(ca)
• Castelán: sustancia ^(es)
• Francés: substance ^(fr)
• Inglés: substance ^(en)
• Italiano: sostanza ^(it)
• Portugués: substância ^(pt)