substancia gris

Galego

• Etimoloxía: de substancia e gris, e este do latín Susbtantia grisea.

Locución substantiva feminina

substancia gris (sg: substancia gris; pl: substancias grises)

Sección da medula espiñal, coa formación dun nervio raquídeo.
Substancia gris: números 1-3.
Substancia branca: números 4-6.
(Os nomes das diferentes estruturas, en latín científico).

1. (Anatomía) Parte do sistema nervioso central formada principalmente polos corpos das neuronas. Atópase na capa superficial do encéfalo e na parte interna da medula espiñal.
   Nome científico: Susbtantia grisea.
   • Sinónimos: materia gris.

Véxase tamén

• substancia branca

Traducións

• Alemán: graue Substanz ^(de)
• Castelán: sustancia gris ^(es)
• Catalán: substància grisa ^(ca)
• Francés: substance grise ^(fr)
• Inglés: grey matter ^(en)
• Italiano: sostanza grigia ^(it)
• Neerlandés: grijze stof ^(nl)
• Portugués: substância cinzenta ^(pt)