sima

Galego

sima¹

• Etimoloxía: da combinación das palabras «silicio» e «magnesio».

• Homófonos: sima, cima (con seseo).

Substantivo masculino

sima (sg: sima; pl: simas)

1. (Xeoloxía) Capa inferior da codia terrestre ─situada debaixo do sial─ de natureza basáltica e constituída fundamentalmente por sílice e magnesio.
   • Exemplo: A densidade do sial é menor que a do sima.

Traducións

• Castelán: sima ^(es).
• Inglés: sima ^(en).
• Portugués: sima ^(pt).

sima²

• Homófonos: sima, cima (con seseo).

Substantivo feminino

sima (sg: sima; pl: simas)

1. (Xeoloxía) Cavidade natural e profunda no terreo na que predomina a compoñente vertical.
   • Exemplo: Uns rapaces andaban a xogar polos arredores e case caen pola sima.
   • Sinónimos: abismo, barranca, barranco, barronca, cárcava, carricova, carriozo, carronzo, cavorco, precipicio.

Traducións

• Castelán: sima ^(es).
• Inglés: chasm ^(en).