resoar

Galego

• Etimoloxía: do latín resonāre.

• Pronuncia: /resoˈaɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

resoar

1. Producir un son intenso ou duradeiro debido as reflexións deste nun lugar.
2. (Figurado) Vir á memoria o escoitado ou dito no pasado.
3. (Figurado) Darse a coñecer unha nova ou feito de interese ou importante.

Termos relacionados

• resoador
• resoante
• resonancia

Traducións

• Alemán: klingen ^(de), erklingen ^(de), erschallen ^(de), widerhallen ^(de), hallen ^(de)
• Castelán: resonar ^(es).
• Chinés: 以回响 ^(zh).
• Francés: résonner ^(fr).
• Inglés: resound ^(en)
• Italiano: risuonare ^(it).
• Portugués: ressoar ^(pt).
• Ruso: резонировать ^(ru)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	resoar
Xerundio	resoando
Participio	resoado, resoada, resoados, resoadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	resoo	resoas	resoa	resoamos	resoades	resoan
	Copretérito	resoaba	resoabas	resoaba	resoabamos	resoabades	resoaban
	Pretérito	resoei	resoaches	resoou	resoamos	resoastes	resoaron
	Antepretérito	resoara	resoaras	resoara	resoaramos	resoarades	resoaran
	Futuro	resoarei	resoarás	resoará	resoaremos	resoaredes	resoarán
	Pospretérito	resoaría	resoarías	resoaría	resoariamos	resoariades	resoarían
Modo Subxuntivo	Presente	resoe	resoes	resoe	resoemos	resoedes	resoen
	Pretérito	resoase	resoases	resoase	resoásemos	resoásedes	resoasen
	Futuro	resoar	resoares	resoar	resoarmos	resoardes	resoaren
Modo Imperativo	Afirmativo		resoa	resoe1	resoemos	resoade	resoen1
	Negativo		resoes	resoe1	resoemos	resoedes	resoen1
Infinitivo conxugado		resoar	resoares	resoar	resoarmos	resoardes	resoaren

1 Vostede(s)