refractar

Galego

• Pronuncia: /refɾakˈtaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

refractar

1. Producir unha refracción dun raio de luz ou dunha onda, desviar a traxectoria destas ao pasar con certa inclinación dun medio a outro con diferente velocidade de propagación.ca}})

Traducións

• Alemán: brechen ^(de)
• Castelán: refractar ^(es)
• Catalán: refractar ^(ca)
• Francés: réfracter ^(fr)
• Inglés: refract ^(en)
• Italiano: rifrangere ^(it)
• Portugués: refractar ^(pt)
• Ruso: преломлять ^(ru)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	refractar
Xerundio	refractando
Participio	refractado, refractada, refractados, refractadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	refracto	refractas	refracta	refractamos	refractades	refractan
	Copretérito	refractaba	refractabas	refractaba	refractabamos	refractabades	refractaban
	Pretérito	refractei	refractaches	refractou	refractamos	refractastes	refractaron
	Antepretérito	refractara	refractaras	refractara	refractaramos	refractarades	refractaran
	Futuro	refractarei	refractarás	refractará	refractaremos	refractaredes	refractarán
	Pospretérito	refractaría	refractarías	refractaría	refractariamos	refractariades	refractarían
Modo Subxuntivo	Presente	refracte	refractes	refracte	refractemos	refractedes	refracten
	Pretérito	refractase	refractases	refractase	refractásemos	refractásedes	refractasen
	Futuro	refractar	refractares	refractar	refractarmos	refractardes	refractaren
Modo Imperativo	Afirmativo		refracta	refracte1	refractemos	refractade	refracten1
	Negativo		refractes	refracte1	refractemos	refractedes	refracten1
Infinitivo conxugado		refractar	refractares	refractar	refractarmos	refractardes	refractaren

1 Vostede(s)

Castelán

Verbo transitivo

refractar

1. Refractar.

Catalán

Verbo transitivo

refractar

1. Refractar.

Portugués

Verbo transitivo

refractar

1. Refractar.