queixo

Galego

• Pronuncia: /ˈkej.ʃʊ/ (AFI)

• Escoitar: «queixo» (Ficheiro ─ axuda)

queixo¹

queixo no mercado

• Etimoloxía: do latín casĕus.

Substantivo masculino

queixo (sg: queixo; pl: queixos)

1. Alimento feito co leite callado dos animais domésticos (vaca, cabra, ovella, búfala, etc.). O leite cállase cunha enzima obtida do estómago dos becerros, dalgúns vexetais ou, actualmente, cun substituto microbiolóxico producido en laboratorio.

Termos relacionados

• presoiro, queixaría, queixeiro, soro

Traducións

(1) Alimento derivado do leite

Castelán: queso (es). Catalán: formatge (ca). Escocés: cheese (sco). Eslovaco: syr (sk). Esloveno: sir (sl). Francés: fromage (fr). Inglés: cheese (en). Italiano: formaggio (it). Latín: caseus (la). Neerlandés: kaas (nl). Polaco: ser (pl). Portugués: queijo (pt). Ruso: сыр (ru). Sardo: casu (sc). Serbio: сир (sr) / sir (sr). Siciliano: formaggiu (scn). Sueco: ost (sv). Turco: peynir (tr). Turcomán: peýnir (tk). Tártaro: сыр (tt). Ucraíno: сир (uk). Usbeco: pishloq (uz) / пишлоқ (uz). Vasco: gazta (eu). Véneto: formai (vec). Vepsio: sagud (vep). Xaponés: チーズ (ja).

queixo²

Substantivo masculino

queixo (sg: queixo; pl: queixos)

1. Parte inferior da cara debaixo da boca que se corresponde co óso maxilar inferior ou mandíbula.
   • Sinónimos: queixada, queixelo.

Traducións

• Alemán: Kinn ^(de).
• Castelán: mentón ^(es), mandíbula ^(es).
• Catalán: mandíbula ^(ca).
• Danés: hage ^(da).
• Esloveno: brada ^(sl).
• Esperanto: makzelo ^(eo), mentono ^(eo).
• Francés: menton ^(fr).
• Inglés: chin ^(en).
• Italiano: mento ^(it).
• Portugués: queixo ^(pt).

Portugués

Substantivo masculino

queixo (sg: queixo; pl: queixos)

1. Queixo (parte da cara).