gazta
Vasco
Pronuncia: [ˈgas̻.ta] (AFI)
Substantivo
gazta
- (Alimentación) Queixo.
- Sinónimos: gasna (termo utilizado no Iparralde ou País Vasco francés).
- Derivados: gaztagile, gaztagintza.
- (Coloquial) Cabeza, que normalmente se utiliza para facer referencia a unha cabeza grande.
Declinación
| Declinación de gazta (inanimado, rematado en -a) | |||
|---|---|---|---|
| indefinido | singular | plural | |
| absolutivo | gazta | gazta | gaztak |
| ergativo | gaztak | gaztak | gaztek |
| dativo | gaztari | gaztari | gaztei |
| xenitivo | gaztaren | gaztaren | gazten |
| comitativo | gaztarekin | gaztarekin | gaztekin |
| causativo | gaztarengatik | gaztarengatik | gaztengatik |
| benefactivo | gaztarentzat | gaztarentzat | gaztentzat |
| instrumental | gaztaz | gaztaz | gaztez |
| inesivo | gaztatan | gaztan | gaztetan |
| locativo | gaztatako | gaztako | gaztetako |
| adlativo | gaztatara | gaztara | gaztetara |
| adlativo terminal |
gaztataraino | gaztaraino | gaztetaraino |
| adlativo de aproximación |
gaztatarantz | gaztarantz | gaztetarantz |
| adlativo destinativo |
gaztatarako | gaztarako | gaztetarako |
| ablativo | gaztatatik | gaztatik | gaztetatik |
| partitivo | gaztarik | — | — |
| prolativo | gaztatzat | — | — |