osteíctios

Galego

Substantivo masculino plural

osteíctios (sg: osteíctio; pl: osteíctios)

1. (Ictioloxía) Peixes óseos, superclase de vertebrados gnatóstomos, a de máis recente aparición, a máis rica en especies, que se caracterizan pola presenza de tecidos óseos no seu esqueleto interno, formado principalmente por pezas calcificadas e algunhas cartilaxinosas.

Nome científico

• Osteichthyes

Termos relacionados

• osteíctio