esqueleto

Galego

Vista frontal do esqueleto humano

• Etimoloxía: do grego antigo σκελετός (skeletós, "desecado").

• Pronuncia: /eskeˈleto̝/ (AFI)

Substantivo masculino

esqueleto ----

singular	plural
esqueleto	esqueletos

1. (Anatomía) Conxunto de ósos que sosteñen e protexen as partes brandas do corpo.
   • Observacións: cumpre ademais outras funcións: serve de punto de inserción para a musculatura, produce os glóbulos vermellos (na medula ósea) e actúa de reserva de calcio e outros minerais.
   • Sinónimos: osamenta.
   • Termos relacionados: aparato locomotor, articulación, cartilaxe, óso.
2. (Zooloxía) Coberta dura, normalmente de natureza quitinosa que cobre o corpo dalgúns animais invertebrados.
3. (Figurado) Armazón que soporta os edificios.
   • Exemplo: Tralo incendio só quedou en pé o esqueleto da catedral.
   • Termos relacionados: armazón, estrutura.
4. (Figurado) Persoa moi fraca.
   • Termos relacionados: estar nos ósos, quedar nos ósos.

Termos relacionados

• esquelético

Traducións

• Alemán: Skelett ^(de).
• Asturiano: esqueletu ^(ast)
• Castelán: esqueleto ^(es).
• Catalán: esquelet ^(ca)
• Checo: kostra ^(cs)
• Chinés: 骨骼 ^(zh)
• Danés: skelet ^(da)
• Eslovaco: kostra ^(sk)
• Esloveno: okostje ^(sl), skelet ^(sl).
• Estoniano: skelett ^(et)
• Feroés: beinagrind ^(fo)
• Finés: luuranko ^(fi)
• Francés: squelette ^(fr)
• Galés: sgerbwd ^(cy)
• Grego: σκελετός ^(el)
• Hebreo: שלד ^(he)
• Hindi: कंकाल ^(hi)
• Húngaro: csontváz ^(hu)
• Inglés: skeleton ^(en)
• Irlandés: creatlach ^(ga)
• Islandés: beinagrind ^(is)
• Italiano: scheletro ^(it)
• Neerlandés: skelet ^(nl)
• Noruegués: skjelett ^(no)
• Occitano: esqueleta ^(oc)
• Polaco: szkielet ^(pl)
• Portugués: esqueleto ^(pt)
• Romanés: schelet ^(ro)
• Ruso: скелет ^(ru)
• Sardo: ischèletru ^(sc)
• Ucraíno: скелет ^(uk)
• Sueco: skelett ^(sv)
• Turco: iskelet ^(tr)
• Xeorxiano: ჩონჩხი ^(ka)

Véxase tamén

• Na wikipedia esqueleto

Castelán

• Etimoloxía: do grego antigo σκελετός (skeletós, "desecado").

Substantivo masculino

esqueleto ----

singular	plural
esqueleto	esqueletos

1. (Anatomía) Esqueleto.

Portugués

• Etimoloxía: do grego antigo σκελετός (skeletós, "desecado").

Substantivo masculino

esqueleto ----

singular	plural
esqueleto	esqueletos

1. (Anatomía) Esqueleto.