habitar

Galego

• Etimoloxía: do latín habitāre.

Verbo transitivo

1. Ter como lugar de residencia habitual un sitio determinado.
   • Exemplo: Os últimos en habitar a aldea foron unha parella de anciáns.
2. Establecerse, para vivir, nun lugar sen habitantes.
   • Exemplo: Varias familias habitaron unha aldea abandonada.

Verbo intransitivo

1. Ter o lugar de residencia habitual.
   • Exemplo: Os homes primitivos habitaban en covas.

Sinónimos

vivir