frustar

Galego

• Etimoloxía: do latín frustrāre.

• Pronuncia: /fɾus.'tɾaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

frustrar

1. Facer que algo non se realice.
2. Facer que algo se derrame ou que se bote a perder.
3. (Dereito) En dereito penal, deixar sen efecto un propósito delituoso.
4. (Figurado) Privar dunha satisfacción

Verbo pronominal

frustrarse

1. Quedarse en nada un propósito, ou non obterse o resultado agardado.