fraga

Galego

Substantivo feminino

fraga (sg: fraga; pl: fragas)

1. Terreo de condicións duras, no que a vexetación impide o paso.
2. Formación vexetal na que as árbores ou arbustos adoitan presentar estruturas densas que favorecen unhas condicións microclimáticas peculiares, que permite a existencia dun espectro de vexetais e animais propios e adaptados a este medio.
   • Sinónimos: bosque.
3. Bosque con moito mato.
4. Bosque de árbores de especies misturadas.

Traducións

• Castelán: (2) bosque ^(es).