evanxeo
Aparencia
Galego
- Etimoloxía: do latín tardío evangelĭum, e este do grego antigo εὐαγγέλιον euangélion, 'boa nova'.
- Pronuncia: /ɛ.βaŋ.'ʃɛo̯/ (AFI)
evanxeo (sg: evanxeo; pl: evanxeos)
- Historia da vida, doutrina e milagres de Cristo, contida nos catro escritos que levan o nome dos catro evanxelistas Lucas, Marcos, Mateo e Xoán, e que compoñen o primeiro libro do Novo Testamento.
- Cada un dos catro libros que contén a historia da vida e a mensaxe de Xesucristo.
- Na misa, texto tomado dun dos catro libros dos evanxelistas, que se le despois da epístola e do gradual, e, en certas misas, ao final delas.
- Por extensión, relixión cristiá.
- Exemplo: Converteuse ao evanxeo.
- Exemplo: Converteuse ao evanxeo.
- Por extensión, verdade indiscutíbel.
- Exemplo: As súas palabras son o evanxeo.
- Exemplo: As súas palabras son o evanxeo.