encamar

Galego

• Etimoloxía: de cama.

• Pronuncia: /eŋkaˈmaɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

encamar

1. Deitarse [unha colleita] [a causa dun fenómeno meteorolóxico].
2. Estar en cama [a causa dunha enfermidade].
3. Situarse [un animal] no lugar onde dorme.
   • Sinónimos: acocharse.

Traducións

• Castelán: (2, 3) encamarse ^(es).

Verbo transitivo

encamar

1. Deitar [un fenómeno meteorolóxico] [unha colleita].
   • Sinónimos: acamar.
2. Dispor [algo] en camas ou camadas.
3. Meter [alguén] nunha cama.
   • Sinónimos: acamar.

Traducións

• Castelán: (1) acamar ^(es).
• Portugués: (2) acamar ^(pt).

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	encamar
Xerundio	encamando
Participio	encamado, encamada, encamados, encamadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	encamo	encamas	encama	encamamos	encamades	encaman
	Copretérito	encamaba	encamabas	encamaba	encamabamos	encamabades	encamaban
	Pretérito	encamei	encamaches	encamou	encamamos	encamastes	encamaron
	Antepretérito	encamara	encamaras	encamara	encamaramos	encamarades	encamaran
	Futuro	encamarei	encamarás	encamará	encamaremos	encamaredes	encamarán
	Pospretérito	encamaría	encamarías	encamaría	encamariamos	encamariades	encamarían
Modo Subxuntivo	Presente	encame	encames	encame	encamemos	encamedes	encamen
	Pretérito	encamase	encamases	encamase	encamásemos	encamásedes	encamasen
	Futuro	encamar	encamares	encamar	encamarmos	encamardes	encamaren
Modo Imperativo	Afirmativo		encama	encame1	encamemos	encamade	encamen1
	Negativo		encames	encame1	encamemos	encamedes	encamen1
Infinitivo conxugado		encamar	encamares	encamar	encamarmos	encamardes	encamaren

1 Vostede(s)

Castelán

Verbo pronominal

encamarse

1. Encamar (estar en cama [a causa dunha enfermidade]).
2. Acocharse, encamar (situarse [un animal] no lugar onde dorme).