balcón

Grafías semellantes:     balcon

Galego

• Pronuncia: /balˈkoŋ/ (AFI)

Substantivo masculino

balcón (sg: balcón; pl: balcóns)

1. (Arquitectura) Abertura nunha parede dun cuarto dende o chan, xeralmente cunha plataforma que sobresae cara fóra, protexida cunha varanda.
   • Termos relacionados: balaustrada, corredor, galería, palco, solaina.

Traducións

• Castelán: balcón ^(es).
• Francés: balcon ^(fr).
• Inglés: balcony ^(en).
• Italiano: balcone ^(it)

Castelán

Substantivo masculino

balcón (sg: balcón; pl: balcones)

1. (Arquitectura) Balcón.