albardar

Galego

• Etimoloxía: de albarda.

• Pronuncia: /alβaɾˈðaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

albardar

1. Poñerlle a unha cabalería os arreos de carga.
   • Sinónimos: desalbardar.
2. Vestir alguén con excesiva roupa.
   • Observacións: Tamén se usa como pronominal.
3. (Alimentación) Técnica culinaria consistente en envolver con touciño unha peza magra para darlle graxa, e que ademais non se queime co contacto coa calor.

Traducións

• Castelán: albardar ^(es), enalbardar ^(es)
• Inglés: bard ^(en) (3)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	albardar
Xerundio	albardando
Participio	albardado, albardada, albardados, albardadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	albardo	albardas	albarda	albardamos	albardades	albardan
	Copretérito	albardaba	albardabas	albardaba	albardabamos	albardabades	albardaban
	Pretérito	albardei	albardaches	albardou	albardamos	albardastes	albardaron
	Antepretérito	albardara	albardaras	albardara	albardaramos	albardarades	albardaran
	Futuro	albardarei	albardarás	albardará	albardaremos	albardaredes	albardarán
	Pospretérito	albardaría	albardarías	albardaría	albardariamos	albardariades	albardarían
Modo Subxuntivo	Presente	albarde	albardes	albarde	albardemos	albardedes	albarden
	Pretérito	albardase	albardases	albardase	albardásemos	albardásedes	albardasen
	Futuro	albardar	albardares	albardar	albardarmos	albardardes	albardaren
Modo Imperativo	Afirmativo		albarda	albarde1	albardemos	albardade	albarden1
	Negativo		albardes	albarde1	albardemos	albardedes	albarden1
Infinitivo conxugado		albardar	albardares	albardar	albardarmos	albardardes	albardaren

1 Vostede(s)