abotoar

Galego

• Etimoloxía: de botón, con prefixo a-.

• Pronuncia: [a.βo.toˈaɾ] (AFI)

Verbo

abotoar transitivo, intransitivo (4) e pronominal (5)

1. Prender con botóns algunha peza de roupa.
2. Coser os botóns.
3. Unir dous obxectos por medio de botóns.
4. Botar gromos ou botóns as plantas.
5. Meter os botóns nos furados correspondentes.

Sinónimos

• 1:abrochar.
• 4: abrir, abrochar, abrollar, afillar, agomar, agromar, rebentar, xenar.

Antónimos

• desabotoar.

Traducións

• Castelán: abotonar ^(es).
• Francés: (1,3,5) boutonner ^(fr), (4) bourgeonner ^(fr).
• Portugués: abotoar ^(pt).

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	abotoar
Xerundio	abotoando
Participio	abotoado, abotoada, abotoados, abotoadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	abotoo	abotoas	abotoa	abotoamos	abotoades	abotoan
	Copretérito	abotoaba	abotoabas	abotoaba	abotoabamos	abotoabades	abotoaban
	Pretérito	abotoei	abotoaches	abotoou	abotoamos	abotoastes	abotoaron
	Antepretérito	abotoara	abotoaras	abotoara	abotoaramos	abotoarades	abotoaran
	Futuro	abotoarei	abotoarás	abotoará	abotoaremos	abotoaredes	abotoarán
	Pospretérito	abotoaría	abotoarías	abotoaría	abotoariamos	abotoariades	abotoarían
Modo Subxuntivo	Presente	abotoe	abotoes	abotoe	abotoemos	abotoedes	abotoen
	Pretérito	abotoase	abotoases	abotoase	abotoásemos	abotoásedes	abotoasen
	Futuro	abotoar	abotoares	abotoar	abotoarmos	abotoardes	abotoaren
Modo Imperativo	Afirmativo		abotoa	abotoe1	abotoemos	abotoade	abotoen1
	Negativo		abotoes	abotoe1	abotoemos	abotoedes	abotoen1
Infinitivo conxugado		abotoar	abotoares	abotoar	abotoarmos	abotoardes	abotoaren

1 Vostede(s)