vertedoiro

Galego

Vertedoiro antigo

• Etimoloxía: de verter

• Pronuncia: /beɾteˈðojɾo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

vertedoiro (sg: vertedoiro; pl: vertedoiros)

1. Recipiente de pedra ou metálico nas cociñas para fregar a louza. Adoita ser dobre, cun seo para enxaboar a vaixela e a outro para a enxaugadura.
   • Exemplo: Deixa as patacas no vertedoiro que logo as lavo eu.
     
     
2. Lugar onde se verte o lixo, residuos, etc.
   • Exemplo: Contan que a maior colonia de gaivotas choronas está nos vertedoiro de Madrid.
     
     
   • Exemplo: A Fosa Atlántica, fronte á costa galega, foi utilizada como vertedoiro de residuos radioactivos entre 1967 e 1983.
     
     

Sinónimos

• vertedeiro

Traducións

• Castelán: vertedero ^(es).
• Francés: décharge ^(fr).