ungüento

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués enguento, e este do latín unguentum, de unguens, participio activo de unguere, 'untar, unxir'​.

• Pronuncia: /uŋ.'ɣueŋ.to̯/ (AFI)

Substantivo masculino

ungüento
(sg: ungüento; pl: ungüentos)

1. (Medicina) Substancia graxa e mol que se aplica sobre a pel para o tratamento dalgunhas dermatoses.
2. (Historia) Composto de substancias de bo olor que usaban moitos pobos antigos para embalsamaren os cadáveres.