trangalleiro

Galego

Adxectivo

trangalleiro (ms: trangalleiro; mpl: trangalleiros; fs: trangalleira; fpl: trangalleiras)

1. [Persoa] que fai as cousas sen xeito e ás présas.
   • Sinónimos: chafalleiro, chafallas, chafullas, chafulleiro, chambón, chambrón, zaragalleiro, zarangalleiro, zarapalleiro, zarapallón, zarapello, trapalleiro, trapallas, trapallán, trapallón, trangallán, trafulqueiro, trampullón, trampallón.
   • Termos relacionados: chafallada, chafallar.
2. [Persoa] a quen lle gusta andar de troula.
   • Sinónimos: carallán, fandangueiro, festeiro, festexeiro, folieiro, gallofeiro, garuleiro, pándego, rexoubeiro, trouleiro, tunante.

Traducións

• Castelán: (2) juerguista ^(es).

Substantivo

trangalleiro (ms: trangalleiro; mpl: trangalleiros; fs: trangalleira; fpl: trangalleiras)

1. Persoa a quen lle gusta andar de troula.
   • Exemplo: Os pais xa non saben que facer co trangalleiro do seu fillo.
     
     
   • Sinónimos: carallán, festeiro, festexeiro, folieiro, pándego, trouleiro, tunante.
   • Termos relacionados: boureón, rebuldeiro.

Traducións

• Castelán: juerguista ^(es).