tonsura

Galego

• Etimoloxía: do latín tonsūra, de tonsum, supino de tondēre, 'cortar o cabelo'.

• Pronuncia: /ton.ˈsu.ra/ (AFI).

Substantivo feminino

tonsura (sg: tonsura; pl: tonsuras)

1. Acción e efecto de tonsurar.
   • Exemplo: O bispo fóxolle a tonsura aos ordenados.
2. (Relixión) Cerimonia pola cal o bispo confería o grao preparatorio do estado clerical, cortándolles aos aspirantes un guecho de cabelo como símbolo de renuncia ao mundo.
   • Exemplo: O papa Paulo VI aboliu a tonsura en 1972.
3. (Relixión) Pequeno círculo que se rasuraba antigamente na citada cerimonia, no curuto da cabeza dos aspirantes a eclesiásticos.
   • Exemplo: Antes os cregos mantiñan a tonsura durante toda a vida.

Termos relacionados

tonsurar, tonsurado