mundo

Galego

• Etimoloxía: do latín mundus.

• Pronuncia: /ˈmuŋ.ðo̯/ (AFI)

Substantivo masculino

mundo
(sg: mundo; pl: mundos)

1. A totalidade do existente.
2. O planeta Terra.

Exemplo

• Poema: A poesía é o gran milagre do mundo de Luís Pimentel, (Sombra do aire na herba, Vigo: Galaxia, 1959).

Símbolos

🜨, ♁

Traducións

• Alemán: Welt ^(de)
• Castelán: mundo ^(es)
• Catalán: món ^(ca)
• Francés: monde ^(fr)
• Húngaro: világ ^(hu)
• Inglés: world ^(en)
• Italiano: mondo ^(it)
• Portugués: mundo ^(pt)
• Vasco: mundu ^(eu)