tiburón balea

Galego

• Etimoloxía: composto de tiburón e balea.

• Pronuncia: /tiβuˈɾoŋ baˈlea̝/ (AFI)

Locución substantiva masculina

tiburón balea (sg: tiburón balea; pl: tiburóns balea)

1. (Ictioloxía) Especie de peixe cartilaxinoso elasmobranquio da orde dos orectolobiformes, único membro da familia dos rincodóntidos (Rhincodontidae) e do xénero Rhincodon. É o peixe máis grande do mundo, que pode excepcionalmente alcanzar os 20 m de longo e un peso de 34 t.
   • Nome científico: Rhincodon typus.

Traducións

• Alemán: Walhai ^(de)
• Bicolano central: butanding ^(bcl)
• Castelán: tiburón ballena ^(es)
• Catalán: tauró balena ^(ca)
• Danés: hvalhaj ^(da)
• Maldivano: ފެހުރިހި ^(dv)
• Francés: requin-baleine ^(fr)
• Galés: morgi morfilaidd ^(cy)
• Inglés: whale shark ^(en)
• Irlandés: míolsiorc ^(ga)
• Italiano: squalo balena ^(it)
• Navajo: łóóʼntsxaaí łikizhígíí ^(nv)
• Neerlandés: walvishaai ^(nl)
• Noruegués: hvalhai ^(no), kvalhai ^(nb)
• Polaco: rekin wielorybi ^(pl)
• Portugués: tubarão-baleia ^(pt)
• Ruso: китовая акула ^(ru)
• Sueco: valhaj ^(sv)
• Tagalo: butanding ^(tl), isdantuko ^(tl)
• Tailandés: ฉลามวาฬ ^(th)
• Xaponés: ジンベエザメ ^(ja)