sollar

Galego

• Etimoloxía: do latín soleare.

Verbo transitivo

sollar

1. Cubrir de madeira ou outro material o chan.

Termos relacionados

• sollado

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	sollar
Xerundio	sollando
Participio	sollado, sollada, sollados, solladas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	sollo	sollas	solla	sollamos	sollades	sollan
	Copretérito	sollaba	sollabas	sollaba	sollabamos	sollabades	sollaban
	Pretérito	sollei	sollaches	sollou	sollamos	sollastes	sollaron
	Antepretérito	sollara	sollaras	sollara	sollaramos	sollarades	sollaran
	Futuro	sollarei	sollarás	sollará	sollaremos	sollaredes	sollarán
	Pospretérito	sollaría	sollarías	sollaría	sollariamos	sollariades	sollarían
Modo Subxuntivo	Presente	solle	solles	solle	sollemos	solledes	sollen
	Pretérito	sollase	sollases	sollase	sollásemos	sollásedes	sollasen
	Futuro	sollar	sollares	sollar	sollarmos	sollardes	sollaren
Modo Imperativo	Afirmativo		solla	solle1	sollemos	sollade	sollen1
	Negativo		solles	solle1	sollemos	solledes	sollen1
Infinitivo conxugado		sollar	sollares	sollar	sollarmos	sollardes	sollaren

1 Vostede(s)