gorxa

Galego

• Etimoloxía: do latín gurges.

• Pronuncia: /ˈɡɔɾʃa̝/ (AFI)

Substantivo feminino

gorxa (sg: gorxa; pl: gorxas)

1. Parte frontal do pescozo. Bateulle coa pelota na gorxa.
2. (Anatomía) Denominación popular tanto para o esófago como para a farinxe.

Sinónimos

• (1) garganta
• (2) esófago, farinxe

Véxase tamén

• gorxa da comida, gorxa grande: o esófago
• gorxa do aire: a traquea

Traducións

Traducións

Alemán: Kehle (de). Amis: pi'elokan (ami). Asturiano: gargüelu (ast). Bunun: buthul (bnn). Castelán: garganta (es), garguero (es), gaznate (es). Catalán: gola (ca). Checo: hrdlo (cs). Chinés: 喉嚨 (zh)/喉咙 (zh) (hóulóng). Coreano: 목구멍 (ko) (mokgumeong). Croata: grlo (hr). Eslovaco: hrdlo (sk). Esloveno: grlo (sl). Finés: kurkku (fi). Francés: gorge (fr). Inglés: throat (en). Hakka: 喉嗹 (hak) (heuˇ lienˇ).

Italiano: gola (it). Luxemburgués: Hals (lb). Minnan: 嚨喉 (nan) (nâ-âu (nan)). Neerlandés: keel (nl). Paiwan: tjagerang (pwn). Polaco: gardło (pl). Rukai: lrulrungu (dru). Romanés: gâtlej (ro). Ruso: горло (ru) (górlo). Tagalo: lalamunan (tl). Tao: tetehnan (tao). Thao: lahulahu (ssf). Portugués: gorja (pt). Vasco: eztarri (eu). Vietnamita: họng (vi). Xaponés: 喉 (ja) (のど, nodo).