polímero

Galego

O poliestireno é un polímero formado a partir de unidades repetidas de estireno

• Etimoloxía: do francés polymère, e este do grego antigo πολυμερής polymerḗs, 'composto de moitas partes', de πολυ- poly- 'poli-' e μέρος méros, 'parte'.

• Pronuncia: /po.ˈli.me.ɾo̯/ (AFI)

Substantivo masculino

polímero (sg: polímero; pl: polímeros)

1. (Química) Macromolécula, natural on sintética, formada pola repetida unión dunhas unidades de pequeno tamaño chamadas monómeros.
   • Exemplo: A celulosa é un polímero
     
     .

Traducións

• Alemán: Polymer ^(de)
• Castelán: polímero ^(es)
• Chinés: 聚合物 ^(zh)
• Francés: polymère ^(fr)
• Inglés: polymer ^(en)
• Italiano: polimero ^(it)
• Polaco: polimer ^(pl)
• Portugués: polímero ^(pt)
• Ruso: полимер ^(ru)

Adxectivo

polímero (ms: polímero; mpl: polímeros; fs: polímera; fpl: polímeras)

1. (Química) Que presenta polimería.