pangolín

Galego

Substantivo masculino

pangolín (sg: pangolín; pl: pangolíns)

1. (Zooloxía) Mamífero euterio da orde dos folidotos (Pholidota), que comprende esta unha soa familia, a dos mánidos (Manidae), cun só xénero, Manis, que actualmente reúne oito especies. Ten o corpo cuberto de grandes escamas imbricadas, formando un escudo dérmico que cobre todas as partes superiores, así como a inferior da cola, capaz de envolverse formando unha bóla, como un armadillo.

Termos relacionados

• pangolín da India
• pangolín chinés
• pangolín filipino
• pangolín malaio
• pangolín xigante
• pangolín de Temminck, pangolín terrestre
• pangolín de cola longa
• pangolín arborícola

Traducións

• Alemán: Schuppentier ^(de)
• Castelán: pangolín ^(es)
• Catalán: pangolí ^(ca)
• Chinés: 穿山甲 ^(zh)
• Coreano: 천산갑 ^(ko)
• Finés: muurahaiskäpy ^(fi)
• Francés: pangolin ^(fr)
• Húngaro: tobzoska ^(hu)
• Inglés: pangolin ^(en)
• Italiano: pangolino ^(it)
• Kavalan: iRem ^(ckv)
• Kiput: arem ^(kyi)
• Sango: kpîkara ^(sg)
• Portugués: pangolim ^(pt)
• Ruso: панголин ^(ru), ящер ^(ru)