onomástico
Galego
Etimoloxía: do grego antigo ὀνομαστικός onomastikós. A forma feminina, de ὀνομαστική onomastikḗ, 'arte de nomear'.
Pronuncia: /o.no.ˈmas.t̪i.ko/ (AFI)
Adxectivo
onomástico (ms: onomástico; mpl: onomásticos; fs: onomástica; fpl: onomásticas)
- Relativo ou pertencente aos nomes propios, especialmente de persoa, e ao seu estudo.
- Exemplo: As guías de teléfonos, hoxe case non utilizadas, constiúen un índice onomástico.
- Exemplo: As guías de teléfonos, hoxe case non utilizadas, constiúen un índice onomástico.
Substantivo feminino
onomástica (sg: onomástica; pl: onomásticas)
- Estudo dos nomes propios, especialmente os de persoa, e da súa etimoloxía, morfoloxía, transformacións, etc.
- Exemplo: É un gran coñecedor da onomástica galega
.
- Exemplo: É un gran coñecedor da onomástica galega
- Lista de nomes propios.
- Exemplo: Son xa un vello, e cando fun a escola tiven que aprender de memoria a lista onomástica dos reis godos da Hispania, desde Ataúfo até Don Rodrigo
.
- Exemplo: Son xa un vello, e cando fun a escola tiven que aprender de memoria a lista onomástica dos reis godos da Hispania, desde Ataúfo até Don Rodrigo
- Día en que se celebra a festa do santo ou da santa de quen se leva o nome.
- Exemplo: O 15 de xullo moitas mulleres galegas de certa idede celebran a súa onomástica.
- Exemplo: O 15 de xullo moitas mulleres galegas de certa idede celebran a súa onomástica.