número perfecto

Galego

• Etimoloxía: composto de número e perfecto.

• Pronuncia: /ˈnume̝ɾo̝ peɾˈfɛkto̝/ (AFI)

Locución substantiva masculina

número perfecto (sg: número perfecto; pl: números perfectos)

1. (Matemáticas) Número enteiro positivo que é igual á suma dos seus divisores positivos.

Traducións

• Alemán: vollkommene Zahl ^(de), perfekte Zahl ^(de)
• Castelán: número perfecto ^(es)
• Catalán: nombre perfecte ^(ca)
• Francés: nombre parfait ^(fr)
• Inglés: perfect number ^(en)
• Italiano: numero perfetto ^(it)
• Polaco: liczba doskonała ^(pl)
• Portugués: número perfeito ^(pt)
• Sueco: perfekt tal ^(sv)
• Vasco: zenbaki perfektu ^(eu)

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico das matemáticas