número enteiro

Galego

• Etimoloxía: composto de número e enteiro.

• Pronuncia: /ˈnume̝ɾo̝ enˈtejɾo̝/ (AFI)

Locución substantiva masculina

número enteiro (sg: número enteiro; pl: números enteiros)

1. (Matemáticas) Número pertencente ao subconxunto dos números reais nos que a parte fraccionaria vale cero. O seu conxunto represéntase como Z ou $\mathbb {Z}$.

Sinónimos

• enteiro

Traducións

• Alemán: ganze Zahl ^(de), Ganzzahl ^(de)
• Castelán: número entero ^(es)
• Catalán: nombre enter ^(ca)
• Francés: entier relatif ^(fr), nombre entier ^(fr)
• Inglés: integer ^(en), whole number ^(en)
• Polaco: liczba całkowita ^(pl)
• Portugués: número inteiro ^(pt)

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico das matemáticas