min
Saltar ata a navegación
Saltar á procura
Galego
Etimoloxía: do latín mihi.
Pronuncia: /ˈmiŋ/ (AFI)
Pronome
- Definición:
- Forma tónica da primeira persoa do singular, usada por quen fala ou escribe para se referir a si mesmo, cando gramaticalmente desempeña a función de complemento introducido por preposición ou de segundo termo da comparación.
Observacións
Exemplo
- Chegou á festa canda min.
- Es máis novo ca min.
Traducións
- Alemán: mir (de), mich (de).
- Castelán: mí (es).
- Esperanto: mi (eo).
- Francés: moi (fr).
- Inglés: me; myself (reflexivo)
- Portugués: mim (pt).
Gaélico escocés
Substantivo
min
Vasco
Substantivo
min
- Dor.