mir
Alemán
Etimoloxía: do alto alemán medio mir.
Pronuncia: /miːɐ̯/ (AFI)
Pronome
mir
Esloveno
Etimoloxía: do protoeslavo *mirъ.
Pronuncia: /míːr/ (AFI)
Substantivo masculino
mîr
Luxemburgués
mir1
Etimoloxía: do alto alemán medio mir.
Pronome
mir
mir2
Etimoloxía: do alto alemán antigo wir.
Pronome
mir
- Nós.
Serbocroata
Etimoloxía: do protoeslavo *mirъ.
Pronuncia: /míːr/ (AFI)
Substantivo masculino
mîr
Categorías:
- Alemán
- Entradas en alemán derivadas do alto alemán medio
- Entradas en alemán con etimoloxía
- Entradas en alemán con transcrición fonolóxica
- Entradas con son
- Pronomes en alemán
- Esloveno
- Entradas en esloveno derivadas do protoeslavo
- Entradas en esloveno con etimoloxía
- Entradas en esloveno con transcrición fonolóxica
- Substantivos masculinos en esloveno
- Luxemburgués
- Entradas en luxemburgués derivadas do alto alemán medio
- Entradas en luxemburgués con etimoloxía
- Entradas en luxemburgués con son
- Pronomes en luxemburgués
- Entradas en luxemburgués derivadas do alto alemán antigo
- Serbocroata
- Entradas en serbocroata derivadas do protoeslavo
- Entradas en serbocroata con etimoloxía
- Entradas en serbocroata con transcrición fonolóxica
- Substantivos masculinos en serbocroata