comigo
Galego
Etimoloxía: do latín tardío cum mecum, cunha derivación sintética latina (mecum) e outra analítica romance posterior (cum + substantivo), sufrindo amálgama ou simplificación de xeminada, asimilación no punto de articulación da tónica /e/ e sonorización de oclusiva velar intervocálica.
Contracción
comigo
- Definición impropia: Contracción gráfica da preposición «con» e o pronome oblicuo de primeira persoa «min».
Traducións
- Alemán: mit (de) mir (de).
- Castelán: conmigo (es).
- Esperanto: kun (eo) mi (eo).
- Francés: avec (fr) moi (fr).
- Inglés: with (en) me (en).
- Italiano: con (it) me (it).
- Portugués: comigo (pt).
Portugués
Contracción
comigo